Amerikan Senatosunda Bir Kurtadam

Kitty Goes to Washington

Yazar: Carrie Vaughn

360 sayfa

Tür: Şehir Fantastiği

Özet Görüş:

Vaughn işini bilen bir yazar. Şehir fantastiğine daha yakın bir roman ortaya çıkmış serinin ikinci kitabında. Listelerde paranormal romans diye görürseniz aldanmayın oldukça başarılı modern bir fantastik eser Kitty Goes to Washinghton. Kurtadamlar ve vampirlerle ilgili kitaplar okumak isteyenlere tavsiye ederim.

İnceleme:

Daha önce ilk kitabını okuduğum kurtadam Kitty serisinin ikinci kitabını da canımın sıkkın olduğu ve listemde ağır okunan, zor kitaplarla dolu olduğu bir haftasonu elime aldım. Bu aralar çok otobüs yolculuğu yaptığım için altı saatte okurum diye düşünmüştüm. Carrie Vaughn öyle etkileyici bir roman yazmıştı ki otobüsten inince de kitabı elimden bırakamadım.

Vaughn etkileyici bir şimdiki zaman fantastik dünya yaratmış. Onun dünyasında vampirlerden, kurtadamlara, perilere ve hayaletlere tüm fantastik öğeler var. Normal insanların hayatına çok etkilemeyen bu öğeler ilk kitaptan itibaren bir kurtadam olana kadın DJ Kitty Norville’in ününün kaynağı. Bu romanda açık açık kurtadam olduğunu söyleyen Kitty’nin Amerikan Senatosu önüne çağrılması romanın ana çatışmasını oluşturuyor.

Vaughn fantastiği çok abartmadan karaktere yoğunlaşıyor

Kitty’nin hem kurtadamları temsil etmek gibi boyundan büyük bir sorumluluğu ortaya çıkıyor hem de Washington’un entrikalarla dolu dünyasına giriyor. Vaughn etkileyici bir şekilde fantastiği çok abartmadan karaktere yoğunlaşıyor. Kitty’nin korkuları, dertleri ve onun doğaüstü olmasından bağımsız sorunları olduğunu görmek onu inanılır bir karakter haline getiriyor. Öyle ki uzun sayfalar boyunca kavga dövüş olmasa da karakterler arası çatışmalarla hızla okutuyor. Kitty’nin ne olduğunu bilmeyen ailesi ile radyo programında sorunlarını dinledikleri arasında kalışı, kendine bir yer bulamayan hali, sürüsünden atılmış olmasının getirdiği yükler, hepsi onu sevilesi bir karakter haline getiriyor.

Eğer kan revan içinde bir roman arıyorsanız bu size göre değil. Kitty kurtadam olsa da sorunlarını konuşarak ve aklını kullanarak çözmekten yana. Hele ki kitabın sonunda fiziksel saldırının mümkün olmadığı yerde o zayıflığını kullanarak hasımlarını alt etmesi tüm kitabın en başarılı sahnesi. Kitabı okurken zamanın nasıl geçtiğini fark etmedim, ilk kitaptaki gibi bölük pörçük hikayelerin birleştirilmesinden oluşmuş hissi de bu kitapta yoktu. Vaughn sıkı kurgulardan hoşlanmıyor galiba ve bu kitapta da bu hali ortaya çıkıyor. Gene de ikinci kitap olmasının avantajıyla daha derli toplu anlatmış hikayeyi.

kitabın sorunlu kısmı

Kitabın belki tek sorunlu kısmı Amerikan kültürüne uzak olan benim gibi okuyucuyu yabancılaştıran ve kitaptan soğutan bazı sahnelere sahip olması. Yani Kitty’nin hayranlıkla baktığı yapının ya da övdüğü idari bir işleyişin neden önemli olduğunu bilmediğinizde komik oluyor. Eh bu da büyük bir kısmı Washington’da Amerikan Senatosunda geçen bir roman için kabul edilebilir bir eksiklik.

Kitabın eleştirisini yazarken Kurtadamın dişisine ne dendiğini bilmiyor olmak canımı sıktı. Kurtkadın desem başka bir şeyden bahsediyor gibi olacaktım. Yoksa cinsiyet ayrımcılığından kaçınmak için kurtadam yerine kurtinsan mı demeliyiz? Sizlerin bir fikri var mı?